Soms schieten woorden te kort.
Ze schieten zeker tekort in de situatie waarin ik mij nu bevind.. Aan de ene kant is er het gevoel van verwachting, de opwinding van een sprong in het onbekende. Aan de andere kant ben ik verdoofd van verdriet, het voelt alsof er een stukje van mijn ziel wreed afgescheurd is door een boosaardige kracht. Maar ik was het zelf. Ik heb zelf de beslissing genomen, ik heb zelf met mijn allerbeste vriend op mijn schoot en in mijn armen afgewacht totdat ik zijn laatste ademteug uit zijn oude, vermoeide lijf voelde ontsnappen. Na bijna 13 jaar samen ben ik nu dan toch écht alleen, en is er alleen nog die lege plek in mijn hart en in mijn huis waar mijn hondje altijd zat.… Lees gerust door