Eigenlijk had ik mijzelf voorgenomen om hier alleen nog maar mijn eigen woorden en foto’s te gebruiken, met links en rechts een strofe van een dichter of tekstschrijver die mij raakt. Vandaag is echter een dag die schreeuwt om stilte, dus los van deze tekst laat ik bij uitzondering mijn held Simon Vinkenoog graag even voor mij spreken. De beelden vertellen hun eigen verhaal, wat ze niet laten zien fluistert over het wit tussen de regels. Misschien zit daar zelfs wel het echte verhaal, wie weet 🙂

Hoe het nu verder moet,
Hoe het zal gaan heten

Wat we er van mogen weten

Of het nu warm is, of koud,

Of het waar is, bestaat

Of er klanken ziet

Het mist je niet

Zal je alles weten

Simon Vinkenoog – Vandaag de dag