In oktober 2012 gebeurde er iets dat de wereld voor eeuwig zou veranderen, hoewel deze ontdekking vooralsnog de annalen in zal gaan als een bijvangst voor de inmiddels beruchte Higgs-Boson. In de eerste verslagen die links en rechts op blogs begonnen te verschijnen omschreef één van de ontdekkers de ervaring als volgt :
At first, we thought our particle accelerator was malfunctioning, or that there had been some electronic
anomaly on our monitors; but in due course, we realized that we were seeing a non-random flow of information
coming from the sub-atomic particles we were studying.We ran several tests, and concluded that there was no other explanation, other than the we had connected with
at least one other dimension. We realized that we had crossed a threshold in which global security could be
at risk.
Deze ontdekking kreeg de naam ‘Exotic Matter’ mee, oftwel XM. Hoewel de wereld van de quantumfysica op zich al vreemd genoeg is bleek XM een verrassende werking als bewustzijnverruimende stof te hebben met hallucinaties als voornaamste kenmerk. Verschillende mensen die al dan niet opzettelijk in aanraking kwamen met de XM bleken creatieve en wetenschappelijke inzichten te krijgen die hun normale productiviteit mijlenver wisten te overtreffen. De gelijkenissen met de ontdekking van Lsd ruim een halve eeuw eerder zijn opvallend, inclusief de gevolgen ervan.
Helaas riepen de ervaringen met XM meer vragen op dan er beantwoord werden. Het grootste raadsel bleek wel de scanner technologie in vorm van een eenvoudige app op je telefoon , die op een ietwat aangepaste googlemaps interface de XM concentraties over de hele wereld zichtbaar maakte. Dit stukje software bleek gedeeltelijk ontworpen door de Kunstmatige Intelligentie (KI) die de Niantic Labs in Cern assisteerde bij hun onderzoek. Deze KI leek echter plots een stuk autonomer te worden dat ooit de bedoeling was geweest. Slechts een paar weken na de initiele ontdekking van XM bereiken de gebeurtenissen een kolkend hoogtepunt op wat ‘epiphany night’ is gaan heten :
On November 30th, now known as “Epiphany Night”, everything changed. The Niantic lab at CERN was exposed to a massive dose of XM radiation, sending the researchers into frenzied bouts of creativity, like Enoch Dalby’s musical compositions. Whatever the researchers saw that night irreparably splintered the team: some researchers went on to work for Hulong Transglobal, IQTech, and Visur Technology, while others (like Roland Jarvis) ended up dead. The schism of the team was due in large part to philosophical differences about the true purpose of XM, exacerbated by their exposure to massive quantities of XM through Epiphany Night. To the team members who went on to became the core of the Enlightened faction, the Shaper’s influence on sensitive individuals through XM was viewed as the next step in human evolution. For the team members who chose the path of Resistance, the Shaper’s influence was in XM was deemed a “Shaper Mind Virus” that must be countered.
Beide groepen komen lijnrecht tegenover elkaar te staan in wat een allesomvattende wereldoorlog zal blijken te worden – hoewel het overgrote deel van de mensheid geen idee heeft van wat er boven hun hoofden hangt. Het is namelijk oorlog, een oorlog die zich afspeelt op die dunne scheidslijn tussen fantasie en realiteit.
Zaterdagnacht, ergens in Lelystad
Ik parkeer mijn auto ergens in een achteraf straatje en kijk op mijn scanner. Mooi, om alle portals ligt een stevige concentratie XM – wat wil zeggen dat onze tegenstander in de laatste 21 minuten en 30 seconden niet in de buurt geweest is. Snel zoek ik even de naam op van de portal waar we gaan beginnen, aangezien deze recht voor het huis van de ‘Enlightened’ (ENL) speler staat zal er wel meteen een reactie volgen ondanks het late tijdstip. We kijken even naar de te volgen route (het doel is : in een zo kort mogelijk tijdsspanne zoveel mogelijk schade en irritatie veroorzaken) die ons via een park en het gemeentehuis naar een serie standbeelden aan de rand van de wijk moet brengen, ritsen onze jas dicht (het is fucking koud) en we stappen uit. Ik sluit mijn trouwe koekblikje af en even lach even breeduit naar @127D0TO (127 voor vrienden) , mijn vaste maatje tijdens deze nachtelijke missies. “Eens kijken hoe lang het duurt eer hij achter ons aan komt”
Een paar minuten later staan we voor de deur van de ENL speler. Het aloude ritueel : “3…2…1..Boem!” Beide beginnen we als een gek onze Xm wapens af te vuren en de slecht verdedigde portal gaat direct neer. Als vanzelf beginnen @127 en ik te rennen zodat we meteen om de hoek uit het zicht kunnen verdwijnen terwijl we achter ons een grove vloek de nachtlucht in horen knetteren. Hysterisch lachend vluchten we een park in terwijl we alle groene portals binnen bereik neutraliseren en overnemen terwijl over de ingame chat de scheldpartijen beginnen. Het duurt niet lang of onze tegenspeler begint ons te achtervolgen terwijl wij zo snel als mogelijk een kriskras route richting het gemeentehuis volgen , recht in het hart van zijn defensie. Dan is de missie volbracht en zitten er twee volwassen dertigers giechelend als kleine kinderen in de auto op weg naar huis na te genieten van wederom een geslaagde missie. Het opbouwwerk van onze tegenstander zou pas weer morgenavond klaar zijn, mits hij andere ENL spelers zo ver zou krijgen om zijn portals te komen versterken. Krap een half uurtje werk voor ons in ruil voor een hele dag -en waarschijnlijk langer- aan ergernis voor onze tegenspelers,
Zondagochtend, Muiden
Zo onopvallend mogelijk sluiten we aan bij de wachtende mensen aan de steiger, om ons heen kijkend of er ook nog potentiële medespelers in de rij staan. Ik tel er zo snel 5 en sein dit door naar @deManInDeHoed en @127D0TO, terwijl we een luchtig gesprek beginnen over de geschiedenis van fort Pampus en de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Vandaag zijn we undercover totdat we hebben kunnen inschatten of en hoeveel tegenstand er aanwezig zal zijn. Het is namelijk een belangrijke dag voor Ingress spelers in onze regio : na vandaag zal Pampus tot aan 1 April niet op legale wijze meer te bereiken zijn tenzij je beschikt over een eigen boot – dan nog kan je niet op legale wijze alle portals overnemen. De partij die vanavond eigenaar is van de portals zal dus over een tactisch overwicht beschikken tijdens de komende winter, en ons plan is om dat ten volste uit te buiten. Maar nu moesten we er eerst zorg voor zien te dragen dat we vandaag als overwinnaar uit de bus zullen komen, bij voorkeur puur op tactiek.
We nemen plaats op de boot en bijna meteen zien we voor ons een engelstalig koppeltje gespannen naar een tablet kijken. @127 staat casual op, loopt een rondje om zogenaamd zijn benen te strekken en ziet meteen dat het om Enlightened spelers gaat. We knipogen even naar elkaar, zakken achterover en praten over koetjes en kalfjes terwijl de boot zich richting Pampus spoed.
Eenmaal aangemeerd begeven onze tegenstanders zich meteen naar het centrale punt om zo snel als mogelijk voorraden op te pikken uit de portals die op dat moment nog blauw zijn, zich duidelijk onbespied en veilig wanend. Wij besluiten om even rustig aan de koffie te gaan en onze tactiek voor deze middag nog eenmaal door te nemen, hoewel we in de meerderheid zijn (3 tegen 2) is het nog niet geheel duidelijk of we echt maar met vijf spelers in totaal zijn of dat er misschien nog meer rondlopen die net als wij undercover zijn. Een half uur verstrijkt voordat we een eerste rondje over het eiland maken en we nemen de tijd om even op ons gemak naast onze nietsvermoedende tegenstanders te gaan staan en een luidkeelse discussie te beginnen over de afkomst van een specifiek kanon recht voor ons. Deze loopt (uiteraard) uit op niets en we lopen rustig aan door het fort heen totdat we weer uit zicht zijn. Onze tactiek is simpel : we wachten zo lang als mogelijk eer we onze aanwezigheid kenbaar zullen gaan maken, de Enlightened spelers zullen de portals namelijk eerst moeten neutraliseren voordat deze kunnen worden overgenomen – en dat geeft ons de kans om nog een virus los te laten waardoor de portals meteen weer de kleur krijgen die ze moeten hebben : Resistance blauw. De portals zijn dan meteen een uurlang immuun voor andere virussen, en door onze numerieke meerderheid zouden we dan prima in staat moeten zijn om de portals staande te houden totdat onze tegenstanders het zouden opgeven.
We wisten dat de laatste boot volgens de website om 16:00u zou gaan, maar navraag op het eiland zelf had ons geleerd dat de écht allerlaatste boot om 17:00u zou vertrekken wat inhield dat wij ongeveer een kwartier daarvoor ons plan zouden gaan uitvoeren. Terwijl we wederom naar binnen gingen voor koffie zagen we plots op onze scanners dat de portals geneutraliseerd werden en groen terug kwamen. Mooi, dat betekende naar alle waarschijnlijkheid dat onze tegenstanders om 16:00 de boot terug naar Muiden zouden nemen, vanaf nu wederom rustig afwachten dus. We besloten om alvast even buiten te gaan staan en keken rustig toe hoe de boot aanmeerde en de Enlightened spelers breeduit lachend instapten, duidelijk in hun nopjes met de wetenschap dat Pampus nu de hele winter ‘veilig’ zou zijn. Inmiddels hadden @deManInDeHoed en ik al geposeerd voor de overwinningsfoto’s (met op de achtergrond de vertrekkende boot duidelijk in zicht – uiteraard!), daarna decimeerden we het eiland en bouwden het weer in de rechtmatige blauwe kleur op. De slag om Pampus : gewonnen!