Category: persoonlijk

Dag grote man,

Ik schrok best wel van je. Je bent zo groot, je haar is zo lang en je kleren zo donker. Wat je zei tegen mij was best wel eng, ik weet ook nog niet wat ik er van moet denken. Ik voel mij wel fijn bij je, je lijkt wel die grote broer waar ik nog altijd bij papa en mama om zeur. Hoe oud ben je eigenlijk?

Het is gek dat je zegt dat ik altijd in je ben. Het voelt wel zo, maar het voelt ook alsof ik je soms tot last ben, is dat zo?… Lees gerust door

Hey,

Ga even zitten.
Er zijn wat dingen die je moet weten, en ik hoop dat je ze bij je zullen blijven voor later. Je zal er nu niets mee kunnen, en dat is ok.

Ik snap dat je schrikt, maar je hoeft niet bang te zijn. Echt niet. Niet voor mij, ook al zie ik er in jouw ogen misschien afschrikwekkend uit. Pak je aap maar even bij je, zoek een rustig plekje en luister. Meer kan en zal ik niet van je vragen ok?

Zoals ik al zei, er zijn wat dingen die je moet weten. Ze zullen later in je leven misschien van pas komen, ik hoop echt dat je er kracht uit zal kunnen putten.… Lees gerust door

Toen ik vandaag de trein uitstapte lag hij daar op zijn rug, aan de overkant van het perron.

Dood.

Een aantal vertwijfelde agenten er omheen, en een zwaar hyperventilerende conductrice ernaast. De trein zat vol met mensen die allemaal met wijd opgesperde ogen het tafereel in ogenschouw namen. In een halfzachte poging er ‘nog iets van te maken’ werd de man ontdaan van zijn bovenkleding terwijl een politieman aanstalten maakte om te reanimeren, maar een blik op het gezicht van zijn collega’s leerde mij dat mijn vermoeden juist was.

Het was te laat.

Ik zag hoe een agente voorzichtig de portemonnee van de man uit de binnenzak van zijn jasje haalde, en het viel mij op dat er 2 kleine foto’s van kinderen inzaten, naast een wat grotere die -denk ik- van zijn vrouw was.… Lees gerust door

Ik fietste vanavond richting tankstation. Opeens zag ik op een paar honderd meter voor mij een meisje van een jaar of twaalf staan, met naast haar een politieman. Kut, het was al een behoorlijk mindere dag en dit zou dan de bekroning worden. Net als het meisje voor mij had ik geen licht, en hij had mij inmiddels gezien. Opeens besloot ik om dan maar een Vent te zijn, ik ging rechtop zitten en trapte stevig door in plaats van mij om te draaien en laf te vluchten.

Toen ik vlakbij het duo kwam, stapte ik af en ging ‘in de rij’ achter het meisje staan.… Lees gerust door

‘Je kan je hier even uitkleden tot aan je ondergoed, vergeet niet om alle sieraden af te doen. Heb je piercings?’

Ik knikte en greep naar mijn linkerwenkbrauw, en herinnerde mij dat ik het ringetje de avond ervoor al weggehaald had.’Nee, die is er al uit.’ De assistent radioloog knikte even terwijl ze mij inschattend aankeek. ‘Heb je claustrofobische neigingen?”Nee, geen last van.’ Verdomme, ik had een hele checklist ingevuld..was dit een overhoring ofzo? Ze keek mij nog even recht in mijn ogen aan, alsof ze mijn innerlijke irritatie aanvoelde.
‘Als je klaar bent met omkleden kom je maar naar binnen.’… Lees gerust door