Eigenlijk had ik mijzelf voorgenomen om hier alleen nog maar mijn eigen woorden en foto’s te gebruiken, met links en rechts een strofe van een dichter of tekstschrijver die mij raakt. Vandaag is echter een dag die schreeuwt om stilte, dus los van deze tekst laat ik bij uitzondering mijn held Simon Vinkenoog graag even voor mij spreken. De beelden vertellen hun eigen verhaal, wat ze niet laten zien fluistert over het wit tussen de regels. Misschien zit daar zelfs wel het echte verhaal, wie weet 🙂
Hoe het nu verder moet,
Hoe het zal gaan heten
Wat we er van mogen weten
Of het nu warm is, of koud,
Of het waar is, bestaat
Of er klanken ziet
Het mist je niet
Zal je alles weten
Simon Vinkenoog – Vandaag de dag