Uiteindelijk zijn het herinneringen en ervaringen die ons maken tot wie we zijn. Een mens wordt -denk ik- blanco geboren, als een onbeschreven blad dat volgeschreven wordt door het leven zelf. Een aaneenschakeling van (on)bewuste keuzes die al dan niet voor je gemaakt worden, een verzameling van toevalligheden en dingen die je nu eenmaal ‘overkomen’ of die onvermijdelijk blijken te zijn vullen langzaam maar zeker de paragrafen en alinea’s waarmee je innerlijke ik uiteindelijk zijn eigen verhaal gaat vertellen.
Zoals ieder verhaal hoeft dat helemaal niet objectief, kloppend of zelfs maar waar te zijn – als het verhaal maar consistent is en klopt volgens de intrinsieke logica en gevolgde lijnen. Als het maar een goed verhaal is, anders zal het ergens achteraf op een stoffige plank in een vleugel waar zelfs de schoonmakers niet komen eindigen.
Zo’n verhaal hoeft helemaal niet statisch te zijn, je kan er zelf tot op zekere hoogte vorm aan geven. Mijn innerlijke cynicus denkt dat dit voornamelijk afhankelijk is van de mate waarin je in staat bent om jezelf overtuigend voor te liegen, de optimist in mij denkt dat het een kwestie is van de juiste accenten leggen en het vaak genoeg voor jezelf te blijven herhalen.
Misschien zou het een goed idee zijn om een soortement van mentale voorjaarsschoonmaak te houden ieder jaar. Zo’n moment waarop je even terugkijkt op het afgelopen jaar en de hoofdstuken bekijkt die je hebt toegevoegd aan je eigen verhaal. Dan schrap je zo links en rechts wat passages die je bij nader inzien niet bevallen, je herschrijft voor jezelf wat zinnen en voila: je hebt een verhaal dat consistent is en alleen maar vaak genoeg herhaald hoeft te worden om het in ieder geval voor jou waar te laten zijn. Bijkomend voordeel is dat andere mensen alleen maar die versies van je te horen krijgen die je met ze deelt, waarop de feedback die je van hun ontvangt alleen nog maar bijdraagt aan je eigen versie van je levensverhaal, de versie waar je zo graag in wil geloven en die niet persé waar hoeft te zijn.
De dag na zo’n schoonmaak waarin je alle oude troep overboord gooit en je de gewenste hoofdstukken herzien en bijgewerkt hebt is het dan weer tijd om met een frisse blik vooruit te kijken, een schone lege bladzijde glimt je tegemoet – klaar om beschreven te worden.Maar kijk uit, de intense passages uit het verleden laten soms een letterlijke indruk achter op de pagina’s die volgen, en soms zie je dat pas als je er met inkt nieuwe woorden overheen schrijft.